ΑΡΘΡΑ
Καθώς τα παιδιά αναπτύσσονται περνούν από διάφορα στάδια καθώς οι δεξιότητες συγκέντρωσης βελτιώνονται.
0 -1 έτους
Παρατηρείται υπερβολική διάσπαση της προσοχής. Η προσοχή των παιδιών περνάει από ένα αντικείμενο, ένα πρόσωπο, ή από το ένα γεγονός σε κάτι νέο αντίστοιχο στο περιβάλλον. Κάθε καινούριο γεγονός όπως ένα περαστικό ζώο αμέσως θα διασπάσει τη συγκέντρωση τους.
1 - 2 ετών
Τα παιδιά μπορούν να συγκεντρωθούν σε μία συγκεκριμένη δραστηριότητα της επιλογής τους, αλλά δεν θα ανεχτούν καμία λεκτική ή οπτική παρέμβαση από κάποιον ενήλικα. Αυτά τα παιδιά μπορεί να φαίνονται πεισματάρικα ή ξεροκέφαλα, αλλά στην πραγματικότητα η προσοχή τους είναι μονοδιάστατη και αγνοούν όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα για να συγκεντρώνονται σε μία δραστηριότητα.
2-3 ετών
Η προσοχή είναι ακόμα μονοδιάστατη, καθώς δεν μπορούν να παρακολουθήσουν συνεχόμενα ακουστικά και οπτικά ερεθίσματα από διαφορετικές πηγές. Για παράδειγμα, δεν μπορούν να ακούν τις οδηγίες ενός ενήλικα καθώς παίζουν, αλλά με τη βοήθεια του ενήλικα μπορούν να δώσουν όλη τους την προσοχή στον συνομιλητή τους και μετά να ξαναγυρίσουν στο παιχνίδι τους.
3-4 ετών
Το παιδί μπορεί να εναλλάσσει την προσοχή του μεταξύ του συνομιλητή και της δραστηριότητας, αυθόρμητα χωρίς ο ενήλικας να απαιτεί τη συγκέντρωση.
4-5 ετών
Η προσοχή του παιδιού τώρα είναι δύο διαστάσεων. Καταλαβαίνει τις λεκτικές οδηγίες που σχετίζονται με τη δραστηριότητα που
κάνει, χωρίς να τη διακόψει για να κοιτάξει τον ομιλητή. Η διάρκεια συγκέντρωσης του παιδιού μπορεί να είναι μικρή, αλλά είναι δυνατή η ομαδική διδασκαλία.
5-6 ετών
Το παιδί μπορεί να ελέγξει και να διατηρήσει την προσοχή του πλήρως.
Η δυσλεξία είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία που εκδηλώνεται σε παιδιά τα οποία, παρά τη φοίτησή τους σε συνηθισμένες σχολικές τάξεις και την επαρκή τους νοημοσύνη, αδυνατούν να αποκτήσουν το μηχανισμό της ανάγνωσης, της γραφής, της ορθογραφίας ή των μαθηματικών.
Η δυσλεξία δεν είναι ένδειξη χαμηλής νοημοσύνης ούτε τεμπελιάς ή έλλειψης ενδιαφέροντος. Άλλωστε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Τόμας Έντισον, ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ο Γουολτ Ντίσνεϊ, ο Πάμπλο Πικάσο, η Αγκάθα Κρίστι, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσον, ο Ογκίστ Ροντέν και ο Τομ Κρουζ αποτελούν παραδείγματα των πιο διάσημων δυσλεκτικών στον κόσμο. Παιδιά με δυσλεξία μπορεί να βρίσκονται σε κάθε τάξη. Αυτά τα παιδιά μπορούν να μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν, απλά χρειάζονται ένα διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας.
Τυπικά, η διάγνωση της δυσλεξίας γίνεται μετά την ηλικία των 8 χρονών. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλά ενδεικτικά στοιχεία τα οποία μπορούν να εντοπιστούν νωρίτερα και τα οποία πιθανότατα να οδηγούν σε δυσλεξία. Τα περισσότερα από αυτά συνοψίζονται στους παρακάτω χαρακτηρισμούς, που χρησιμοποιούν κυρίως οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί για να περιγράψουν τις δυσκολίες των δυσλεκτικών παιδιών.
- Δεν αγαπούν το σχολείο.
- Δυσκολεύονται στις αλληλουχίες, δηλαδή, να μάθουν τις μέρες τις εβδομάδας, τους μήνες και τις εποχές του χρόνου.
- Δυσκολεύονται να αποστηθίσουν ποιήματα ή στιχάκια γιατί δεν κατανοούν την έννοια της ομοιοκαταληξίας.
- Δυσκολεύονται στη διήγηση ενός γεγονότος που τους συνέβη ή μιας ιστορίας με τη σωστή σειρά των γεγονότων.
- Δυσκολεύονται να κατανοήσουν χωρογνωστικές έννοιες, δεν καταλαβαίνουν δηλαδή κατευθύνσεις. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι συγχέουν το «αριστερά» με το «δεξιά».
- Δεν χρησιμοποιούν σωστά τα χρονικά επιρρήματα (τώρα, πριν, μετά, κτλ.).
- Δυσκολεύονται στην εκτέλεση οδηγιών.
- Έχουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη της ομιλίας και συχνά παρουσιάζουν αρθρωτικές δυσκολίες, οι οποίες επιμένουν με την πάροδο του χρόνου.
- Δυσκολεύονται στην προφορά πολυσύλλαβων ή δύσκολων λέξεων, μπερδεύοντας συνήθως τις συλλαβές.
- Οι προφορικές τους εκφράσεις είναι ανώριμες συντακτικά με λάθη.
- Το λεξιλόγιο τους είναι περιορισμένο.
- Δυσκολεύονται στην απομνημόνευση. Πολλές φορές δυσκολεύονται να θυμηθούν ακόμα και τα ονόματα των συμμαθητών τους.
- Δυσκολεύονται στην αναγνώριση και ονομασία γνωστών αντικειμένων.
- Δε συγκεντρώνονται στις δραστηριότητες τους, αφαιρούνται εύκολα.
- Δυσκολεύονται στις δραστηριότητες, οι οποίες απαιτούν καλό συντονισμό των κινήσεων, όπως το κουτσό.
- Αδιαφορούν για δραστηριότητες που σχετίζονται με ακουστική κατανόηση ή συζήτηση.
- Ίσως να είναι κάπως αδέξια στην κίνηση (παραπατούν, σκοντάφτουν, πετούν πράγματα κάτω).
- Χάνουν συχνά τα πράγματά τους.
- Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.
- Έχουν οικογενειακό ιστορικό με δυσλεξία ή άλλες μαθησιακές δυσκολίες.
Όλες οι παραπάνω δυσκολίες μπορούν να εξαλειφθούν και τα παιδιά να καταφέρουν να ανταποκριθούν πλήρως στις απαιτήσεις του σχολείου αρκεί να γίνει εγκαίρως η διάγνωση της δυσλεξίας ώστε το παιδί να μη νιώσει πως περιθωριοποιείται στο δεύτερο οργανωμένο περιβάλλον μετά την οικογένεια, που είναι το σχολείο.
